sobota, 16 maja 2009
Jubiler Plucinski
Chodzi tu o przymiotnik, którym określano przedmioty lub siły będące w stanie inne przedmioty lub siły opanować i przemóc. Na przykład diament o barwie kwiatu lotosu poświęcony był Wisznu, jednemu z głównych bogów panteonu wedyjskiego, zaś diament czarny bogowi Jamas, podrzędnemu bóstwu, uosabiającemu piekło. Bransolety i bransoletki miały najczęściej formy węży lub obręczy zakończonych głowami lwów lub innych zwierząt. Pisze: . . Pliniusz twierdzi, że innym sposobem nie może być diament zmollifikowany, tylko w koziej namoczony krwi, toż samo przyznaje Sidorus za starożytnymi autorami; z tej racji Symbolista przypisał nad tak macerowanym diamentem: Cruore dissolvor [Rozpuszczam się w krwi]. . Wszyscy średniowieczni znawcy kamieni, a także póśniejsi, podobnie jak pisarze antyku, przypisują diamentowi (adamas) szczególne właściwości magiczne i lecznicze. Krzyżacy opanowali miasto podstępem, a mszcząc się za poprzedni opór gdańszczan wyrżnęli wielu jego mieszkańców, paląc ich domy. -
Subskrybuj:
Komentarze do posta (Atom)
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz